Doodvonnis Magai is ingetrokken

Magai Matiop Ngong uit Zuid-Sudan was pas 15 toen een afgeketste kogel per ongeluk zijn neef dodelijk verwondde. Toch veroordeelde de rechter hem tot de galg voor moord. Magai had tijdens de rechtszaak geen advocaat. Zowel het internationaal recht als de Zuid-Sudanese grondwet verbieden de doodstraf voor mensen die jonger dan 18 jaar waren toen ze een misdrijf begingen. Tijdens Amnesty’s wereldwijde schrijfactie Write for Rights kwamen in 2019 meer dan 765.000 mensen voor Magai in actie. Dat leidde in Zuid-Sudan tot veel discussie over de doodstraf, vooral voor minderjarigen. En juli 2020 werd Magai’s doodvonnis vernietigd. Het Hooggerechtshof zoekt nu naar een passende straf.

Strafvermindering voor Yasaman

De 23-jarige Iraanse actrice Yasaman Aryani deelde op Internationale Vrouwendag 2019 bloemen uit aan vrouwelijke treinpassagiers en droeg daarbij geen hoofddoek. Ze strijdt namelijk voor een wereld waarin vrouwen zelf kunnen kiezen welke kleren ze dragen. In Iran kan dat niet. Yasaman kreeg 16 jaar cel. Tijdens Write for Rights werden maar liefst 1.229.634 brieven, kaarten en e-mailtjes voor haar gestuurd. Begin februari 2020 werd haar straf teruggebracht naar 9 jaar en 7 maanden. Volgens de Iraanse wet betekent dit dat ze daarvan 5,5 jaar moet uitzitten. Amnesty blijft actievoeren voor haar onmiddellijke en onvoorwaardelijke vrijlating. 

Nasu: op weg naar nieuwe woningen

Medische zorg voor Jianne en haar gemeenschap

De tiener Jianne Turtle en leden van de inheemse gemeenschap van Grassy Narrows in Canada kampen al 50 jaar met kwikvergiftiging. Op 2 april 2020 tekende Jianne’s vader, Rudy Turtle, een overeenkomst met de minister van Inheemse Zaken voor de bouw van een verzorgingscentrum voor mensen met kwikvergiftiging. Dat is een goede ontwikkeling, want veel mensen hebben aandoeningen aan hun zenuwstelsel en oogproblemen als gevolg van het kwik. Dat zit in de rivier die door het grondgebied van de gemeenschap stroomt. De Canadese regering beloofde het probleem op te lossen, maar de rivier is nog altijd vervuild.

Uitzicht op schadevergoeding voor José

 ‘Veel dank aan Amnesty International voor de steun tijdens dit proces. Hierdoor boeken we nu vooruitgang.’ José Adrián uit Mexico was 14 jaar toen hij in een opstootje tussen jongeren en de politie terechtkwam. De jongeren hadden de politieauto beschadigd. Maar alleen José werd opgepakt, hoewel hij er niets mee te maken had en vanwege zijn gehoorproblemen niet goed met de politie kon communiceren. De politie sloeg hem en liet zijn ouders een boete betalen. Na wereldwijde acties heeft José nu een officiële verklaring dat hij geen strafblad heeft. Binnenkort krijgt hij waarschijnlijk ook een studiebeurs en psychische hulp. De daders zijn echter nog niet berecht en de regering heeft ook nog geen excuses aangeboden.

Marinel: ‘Jullie betekenen zoveel voor ons’

‘Bedankt dat jullie de tijd namen om te schrijven en actie te ondernemen. Het betekent zoveel voor ons, jullie geven ons hoop om de strijd voort te zetten, ondanks alle hindernissen die we tegenkomen.’ De Filipijnse Marinel Sumoo Ubaldo was 16 toen ze in 2013 de orkaan Yolanda overleefde. Haar dorp werd volledig verwoest. De Filipijnse overheid liet de slachtoffers in de steek. Nu, 7 jaar later, is er nog steeds gebrek aan voedsel, water, onderdak, elektriciteit en sanitaire voorzieningen. Marinel zegt dat Amnesty’s campagne al tot enkele positieve ontwikkelingen heeft geleid. De regering van de Filipijnen lijkt eindelijk aandacht te hebben voor de behoeften van de overlevenden van orkaan Yolanda.

Helaas, nog geen nieuws over Yiliyasijiang

Yiliyasijiang Reheman en zijn vrouw zijn Oeigoeren, een overwegend islamitische etnische minderheid in China. Circa 1 miljoen Oeigoeren zijn opgesloten in geheime heropvoedingskampen. Daar worden ze gehersenspoeld door de Chinese overheidspropaganda. Yiliyasijiang studeerde in Egypte. Daar werd hij opgepakt en op bevel van de Chinese overheid teruggestuurd naar China. Waarschijnlijk zit hij in een heropvoedingskamp. Na Write for Rights 2019 hebben we helaas nog geen informatie ontvangen over waar Yiliyasijiang nu is. We blijven actie voor hem voeren. ‘Ik ben iedereen die me steunt erg dankbaar,’ liet zijn vrouw Mairinisha ons weten. ‘Tijdens de campagne die ik voer voor mijn man voel ik dat ik niet alleen ben.’ 

Emil strijdt door

‘Deze campagne heeft me ervan overtuigd dat het belangrijk is om voor mijn rechten op te komen.’ Emil Ostrovko (18) uit Wit-Rusland is veroordeeld tot 8 jaar gevangenisstraf voor een ‘drugsmisdrijf’. Emil wil graag studeren, maar mag in de gevangenis zijn middelbare school niet afmaken. Hij had een bijbaantje als koerier voor een bedrijfje in rookwaar. Later bleek dat er drugs zaten in de pakketjes die hij rondbracht, maar Emil wist daar niks van. ‘Mijn zoon en ik zijn erg dankbaar voor alle brieven,’ liet zijn moeder weten. We hoopten dat Emil een van de mensen zou zijn die dit jaar een presidentieel pardon zouden krijgen, maar dat was helaas niet het geval. Toch blijven we hoopvol en blijven we actievoeren voor zijn vrijlating. 

Sarah en Seán houden hoop

De Syrische Sarah Mardini en Seán Binder uit Ierland kunnen 25 jaar cel krijgen omdat ze op het Griekse eiland Lesbos vluchtelingen uit zee probeerden te redden. De Griekse overheid beschuldigt hen van mensensmokkel. Sarah weet hoe gevaarlijk de zeereis van Turkije naar Lesbos is. Ze vluchtte zelf uit Syrië. Tijdens de overtocht dreigde het bootje met vluchtelingen te zinken. Sarah en haar zus duwden de boot zwemmend naar Lesbos. Door de coronacrisis is de afhandeling van hun zaak uitgesteld. In afwachting van de rechtszaak blijft Amnesty actievoeren voor Sarah en Seán en aandacht vragen voor hun zaak. We zullen ook de advocaten steunen om het inreisverbod in Griekenland aan te vechten dat de Griekse autoriteiten aan Sarah oplegden.

Ibrahim nog steeds gevangen gehouden

 p 11 juni 2019 werd Ibrahim Ezz El-Din (28) uit Egypte op straat opgepakt door veiligheidstroepen in burgerkleding. Lange tijd was onbekend waar hij werd vastgehouden, tot hij eind 2019 opeens voor een rechtbank verscheen. Ibrahim zegt dat hij werd gemarteld vanwege zijn werk als mensenrechtenverdediger. Hoewel we weten dat het bijzonder moeilijk is om in Egypte resultaten te boeken, slaagde de Write for Rights-campagne erin steun te bieden aan de familie van Ibrahim en andere mensenrechtenverdedigers. En we blijven actievoeren voor zijn vrijlating. Zijn moeder vertelde: ‘Ik wil iedereen bedanken die voor Ibrahim in actie kwam. En ik roep jullie op hem te blijven steunen tot zijn vrijlating… Ibrahim zit zonder enige reden in de gevangenis.’